Bekoring


Aan onze cultuur wordt vaak verweten dat ze te veel aandacht besteedt aan oppervlakkige gevoelens. Hier lijkt me inderdaad iets van aan te zijn. En we beseffen dit ook. Misschien draagt dit er net toe bij dat velen, de facto, de gevoelens gaat wantrouwen ten voordele van de ratio en het verstand.


Maar hierdoor dreigt men het kind met het badwater weg te gooien. Het is de intuïtie van Ignatius van Loyola dat God spreekt in het hart van de mens. Niet in de vluchtige bovenlaag. Maar wel in de diepere bedding. Zijn spiritualiteit en pedagogie zijn hierop gebaseerd: de onderscheiding van de geesten.


Het is een voortdurende strijd: afdalen tot op het niveau van die diepere gevoeligheid – en dus kwetsbaarheid –, en niet toegeven aan de verleiding om toe te laten dat ze meteen gerecupereerd wordt door verstandelijke duiding.


En het is inderdaad een bekoring. Want door die diepere gevoelens uit te gaan leggen, leggen we ze vaak het zwijgen op. Aan die gevoelens en, mogelijks, ook aan God.

Reacties

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)