Ervaring

Voor de tweede dag neem ik deel aan een mini-sessie in Parijs, in de schaduw van de Eiffeltoren, met een aantal medebroeders uit Libanon, Italië, Frankrijk en België. Allen zijn werkzaam in onze colleges.

De verschillen in context zijn groot.

In Libanon wordt men geconfronteerd met een bijna afwezigheid van staat. Het omgaan met regels en wetten is er problematisch. Voor de jongeren lijkt alles mogelijk en toegelaten. Charbel, de prefect van 14-15 jarigen, stelde dat een van de grote uitdagingen voor hem is om op een consequente wijze het reglement toe te passen. Het geven van aangepaste en rechtvaardige straffen is erg belangrijk binnen die context.

In Italië wordt men geconfronteerd met het feit dat het vrij onderwijs helemaal geen subsidies krijgt. De lonen van de leerkrachten – gemiddeld lager dan in het officieel onderwijs - moeten betaald worden met het schoolgeld en doorheen allerhande fondsen die de jezuïeten zélf moeten zien te vergaren. Onnodig te zeggen dat de schoolbevolking niet meteen een doorsnee is van de samenleving.

In Frankrijk stelt men vast dat er meer en meer nagedacht wordt over de plaats van de godsdienst in de samenleving. Er is ontstaat meer verdraagzaamheid tav het religieuze. Bij jonge leerkrachten stelt men een groeiende openheid en nieuwsgierigheid vast tav de ignatiaanse traditie.

Dit laatste stelt men blijkbaar vast in heel Europa, niettegenstaande een blijvend toenemende secularisatie. Niet zonder belang voor de vraag die we ons hier stellen: die van de prioriteiten inzake de ignatiaanse vorming die we wensen bieden aan onze leerkrachten en directieleden. Er bestaat eensgezindheid omtrent het feit dat dit niet beperkt kan blijven tot een discours over waarden. Hoe belangrijk waardenvorming ook is, er zijn geen typisch christelijke waarden, laat staan ignatiaanse waarden.

Voor het duurzaam verder leven van het ignatiaanse charisma in onze colleges, is er maar één echt vertrekpunt: de ervaring van de Geestelijke Oefeningen. Daar ligt de basis van het hele ignatiaanse avontuur: een gebeds- en begeleidingspedagogie die het mogelijk maakt op een heel persoonlijke manier God te ervaren, Zijn Woord te lezen en te smaken in de diepte, te ontdekken dat Hij spreekt in het hart van de mens door hem een uniek verlangen te geven, om aan den lijve te ervaren hoe je kan onderscheiden en tot keuzes komen …

Qu'en pensez-vous?