Cocktail
In een van onze gemeenschappen stootte ik in een zitkamer op meer dan 60 jaargangen van het tijdschrift “Jezuïeten”, het tijdschrift voor de familie en vrienden van de jezuïeten. Ik heb een kwartiertje gebladerd in nummers van het begin van de jaren 50.
Indrukwekkend. Een andere planeet! Een tijd van nog evidente christenheid, van het heel rijke Roomse Vlaamse katholieke leven dat wist en zeker was van zijn stuk. Ook een tijd van geborgenheid en sterke verbondenheid. Onherkenbaar en ondenkbaar vandaag.
Ik kan niet zeggen dat ik dit mis. Ik heb het nooit gekend. We zijn nu wel in een ander extreem terechtgekomen. Niet alleen in de Kerk overigens.
De persoonlijke vrijheid is exponentieel toegenomen. Er is veel ruimte gekomen voor creativiteit en tegelijkertijd is de traditie zo veraf komen te liggen dat ze terug aantrekkelijk is geworden. Gezag is een schaars goed geworden en de ene waarheid lijkt plaats geruimd te hebben voor een evident relativisme. De democratisering heeft veel mensen toegang verleend tot wat vroeger voorbehouden was voor een kleine elite.
Het is een aantrekkelijke cocktail met veel uitdagingen en mogelijkheden, meer dan ooit tevoren. Maar ook eisend en hard. En niet altijd even mensvriendelijk als het wel lijkt.
Delen
Reacties
Kan je even concreet worden?