Bericht voor een jonge man die verlangt jezuïet te worden


Aan een jonge man die verlangt jezuïet te worden,
zou ik het volgende willen zeggen :

Begin er niet aan, indien dit idee je verward of zenuwachtig maakt.
Kom niet naar ons indien je van de Kerk houdt als van een stiefmoeder,
eerder dan als van een moeder.
Begin er niet aan als je denkt dat je ons daarmee een gunst doet.

Kom als de dienst van Jezus Christus het hart van je leven is.
Kom als je schouders hebt die breed en voldoende stevig zijn.
Kom als je een open geest hebt, een voldoende open verstand
en een hart dat groter is dan de wereld.
Kom als je kan grappen en samen met anderen kan lachen
en … van tijd tot tijd ook met jezelf kan lachen.

Pedro Arrupe sj
Algemene Overste van de jezuïeten van 1965 tot1983

Reacties

E.Harland-Hazebroek zei…
Heelpersoonlijk
Carla zei…
Jammer dat voeger de kinderen die naar het seminarie gingen omdat ouders en de kerk dat aanspoorden deze woorden onvoldoende tot zich konden laten doordringen omdat je ondergedompeld werd om aan de verwachting priester te worden te voldoen.Jezelf leren ontdekken en je priesterlijke roeping begrijpen is geen eenvoudige weg. Dat de jonge man al vroeg moet leren onderscheiden over iets wat nog niet volledig ontwikkeld is omdat er vele vormen van liefde zijn is veel gevraagd en dat kan diepgaande verwarring en verdriet geven tijdens het verdere leven. Als zus heb ik het meegemaakt. Met name de onderdompeling geeft schade. Wat dat betreft vind ik dat hoe de protestanten het geloof onder de mensen wil brengen door een dominee een meer begaanbare weg omdat deze mensen zich niet isoleren door zich terug te trekken in mannelijke woonvormen die hen opneemt . De dominee leeft in woonvormen als de meeste mensen. Wel of niet een gezin, man en vrouw en zich geschoold hebben en ook ondergedompeld zijn in de richting waartoe zij zich aangetrokken voelen en hiervoor net zo als artsen, verpleegkundigen of advocaten een eed voor hebben afgelegd. Een belofte afleggen kiest richting en iedere belofte kan pijnlijk zijn. Al met al, we zijn elkaars gelijken.
Nancy Dumon zei…
Dank aan Carla voor je fijne toelichting. Uit iedere godsdienst kunnen we leren. Laat ons daar vooral daarop focussen om uit elke godsdienst de sterke punten te filteren. Zo kunnen we groeien hopelijk inter religieus, en dus in Jezus Christus.

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)