Verstrooidheid (3/4)



Ieder die bidt wordt geconfronteerd met verstrooidheid. Heel normaal. De vraag is: hoe kan je hier het best mee omgaan? Soms is het zelfs mogelijk om de verstrooidheden te gebruiken als een wipplank om te komen tot nog meer concentratie, tot intenser gebed.


Wat je nooit moet doen bij verstrooidheden, is ze met man en macht willen bestrijden. Maak je vooral niet kwaad of word niet ongelukkig. Dan geef je net toe aan de moeilijkheid. We kunnen onderscheid maken tussen 4 soorten verstrooidheden.

3.  Er zijn verstrooidheden die je gebed intenser kunnen maken en die je zelf dichter bij God kunnen brengen. Plots moet je denken aan een goede vriend die zwaar ziek is of komt de een of de andere noodsituatie in de wereld, dichtbij of veraf,  voor de geest, of een opdracht die je moet uitvoeren.

ð  Dit gaat niet meer over een onnozel vlindertje dat je zo maar kan wegjagen. Anderzijds, het is niet in de eerste plaats door je gebed dat je je vriend gaat genezen of dat je de honger uit de wereld gaat helpen. 

ð  Je kan het gewoon even bewust inbrengen in je gebed, aan God vragen dat Hij je vriend zou helpen, dat Hij hem nabij zou zijn …  En zo blijf je gewoon verder in je meditatie of gebed ipv de weg helemaal kwijt te zijn.

Met andere woorden, je gaat die “verstrooidheden” gewoon een beperkte plaats geven in je gebed, en daardoor zal je ze ook snel weer kunnen loslaten.  Dit is beter dan krampachtig te willen vasthouden aan wat je voorzien als inhoud van je gebed;  wat je waarschijnlijk uiteindelijk nog meer uit je concentratie zou halen. Het is nu eenmaal zo dat je je gebed maar in zeer beperkte mate in handen hebt.

Reacties

Anoniem zei…
Het is inderdaad waar dat je je gebed maar voor een klein deel in handen hebt ... ik leg gewoonlijk de link naar psalm 139 en ga dan verder - of probeer in die stilte te blijven.
Leontien zei…
kleine afleidingen laten zich nog wel negeren (geluiden, onbelangrijke gedachten), nuttige gedachten laten zich inderdaad misschien inpassen binnen het gebed. Moeilijker wordt het bij gedachten die stress oproepen. Soms lukt het dan om een vaste zin te kiezen om naar je gebed terug te keren: bijvoorbeeld: God, kom mij te hulp... Of ben ik nu te vroeg met reageren ? Er zal tenslotte nog een deel 4/4 volgen ...
Zo'n vast zinnetje is misschien ongeveer hetzelfde als de voorgaande reactie van "anoniem" waarin de link gelegd wordt naar psalm 139
Beste Leontien,

Hoe raadt u het ... Het zou me niet verwonderen mocht de vierde tip een antwoord kunnen bieden op uw vraag!

Meest gelezen

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)