Wat christelijk gebed wél en niet is.



Je bidt om Jezus te vinden en met Hem samen te zijn. Je hebt tijd vrijgemaakt, andere dingen die je kon doen heb je aan de kant gezet en in plaats daarvan besteed je die tijd aan samenzijn met Jezus. Je doet dit omdat je de geloofsrelatie waarin je Jezus ontmoet en in zijn vriendschap groeit, als een schat koestert. Je verlangt Hem te vinden; maar als je je herinnert dat God jou meer zoekt dan jij Hem, dan is het wellicht beter in gedachten houden dat je eigenlijk bent komen bidden om door Jezus gevonden te worden. Hij is hongerig en dorstig naar die ontmoeting en is gedurende je gebedstijd heel actief bezig. Het is zoals bij de Menswording: God komt naar onze wereld om ons dichter bij Hem te brengen. Hij zoekt ons nog steeds, in ons leven en in ons gebed.

Je kunt in je gebed ook heel oppervlakkig en egocentrisch naar Jezus verlangen. Ik zou bijvoorbeeld naar Jezus op zoek kunnen gaan om aangename gevoelens te ervaren. Het kan zijn dat ik in mijn gebed op zoek ga naar Gods weldoende vertroostingen in plaats van te verlangen naar de God van de vertroostingen zelf, zonder te merken dat ik aan het bidden ben zoals ik het wens, niet zoals Gods het verwacht.

Het is mogelijk dat ik tevreden ben met een oppervlakkig gebed en Gods uitnodiging om dieper te gaan afwijs. Ik kan dit doen door mijn manier van bidden onder controle te houden: er heel streng en rigoureus mee omgaan, in mijn gebed op zoek gaan naar een gevoel van zekerheid, in plaats van de Heer mij te laten leren hoe Hij verlangt dat ik mij in zijn tegenwoordigheid zou gedragen. Ik kan tijdens mijn gebed in mijn hoofd blijven verwijlen, mooie gedachten overdenken, zonder de Heer  te ontmoeten. Ik kan het ook houden bij een oppervlakkig gebed,  omdat ik bang ben neer te dalen tot op het niveau van mijn hart, waar ik uitgenodigd word vertrouwen te hebben, er zonder enige verdienste, bemind te worden, en te horen hoe de Heer naar mij verlangt. Het is zelfs mogelijk genoegen te nemen met een oppervlakkig gebed, omdat ik mij vastklamp aan boosheid, aan angsten en innerlijke wonden. Kortom, oppervlakkig gebed richt zich op de eerste plaats op zichzelf. "

Finbarr Lynch sj

Reacties

Meest gelezen

Homo-zegen: heeft paus Franciscus zich vergist? Enkele bedenkingen van Nikolaas Sintobin sj

Ignatius van Loyola legt uit hoe je, met een té drukke agenda, toch je rust kan bewaren

Hoe paus Franciscus reageert op zijn eigen, spontane woede - Homilie van Nikolaas Sintobin sj voor de derde zondag van de 40-dagentijd

Rik Torfs over jezuïetenhumor: het verschil tussen Kardinaal Müller en Nikolaas Sintobin sj

Over geluk dat niemand je kan afpakken - Het getuigenis van Etty Hillesum

Het verschil tussen geestelijke vreugde en het “je lekker voelen”

Wat doet de Paus daar toch met die opgestoken vinger? - Heerlijke videobeelden

Hoe handelen als je slecht nieuws krijgt: het voorbeeld van Ignatius van Loyola - Ignatiaans leiderschap (7/10)

Bidden met de Bijbel - een nieuw boek van Nikolaas Sintobin sj