"God ziet mij". Ja, maar hoe?
Hoe kijk Jij naar mij?
Deze schijnbaar eenvoudige vraag stelt ons de
heilige Ignatius, als wij ons klaarmaken om te bidden. God kijkt inderdaad naar
ons, maar hoe kijkt God naar mij? Kijkt God naar mij als naar een probleem, ergerniswekkend of de
moeite niet waard?
Ouders verloren onlangs hun dochter ten gevolge van
baarmoederkanker. Het was een aangename
dochter, niet meteen overdreven godsdienstig. Zij had ijverig haar leven en
carrière uitgebouwd, en had een zo goed als vaste relatie. Haar ouders deden al
wat binnen hun mogelijkheden lag om hun dochter door haar verschrikkelijk korte
ziekte heen te helpen. Maar vooral schonken ze haar al hun liefde. Zo werd hun
dochter zich bewust van de diepte van hun liefde, zoals zij dit voorheen nooit beseft had. En
niet alleen dit. Ze begon in te zien hoe ook zoveel andere mensen van haar
hielden – vrienden, collega’s en toevallige kennissen. Missen, gebeden,
wenskaarten stroomden toe, en er vloeide menige traan.
Ik kwam langzaam tot het inzicht dat men van haar hield,
niet omdat zo geniaal was of zelf zoveel met de anderen bezig was, maar
eenvoudig omdat zij er was. Dat was voldoende.
En ik zag ook dat het voor God, om mij te beminnen,
voldoende is dat ik deel uitmaak van zijn schepping. God ziet iedereen als ‘zeer goed’ (Gen 1, 31), dus ziet God ook
mij als zeer goed.
Brian Grogan sj
Reacties
Elke ochtend, en verder.
Lief ondanks alles