"In alle dingen"

Vorige zondag gaf ik een praatje voor het bisdom Breda over roepingenpastoraal en internet. Gelegenheid om de heel mooie serie nieuwe video's te ontdekken gemaakt door het bisdom Breda over roepingenpastooral. Hieronder een video met indringende getuigenissen van twee gehuwde mannen die zich voorbereiden op het diaconaat.

Luisteren is veel moeilijker dan spreken of kijken. Wanneer ik spreek of kijk, dan ben ik het middelpunt, en dat ligt mij. Maar wanneer ik luister, dan wordt de ander het middelpunt en dat vraagt veel meer van me. Luisteren betekent mijn zwaarte­punt vastpakken en dat gedurende enige tijd in de ander ver­plaatsen. 
Het vraagt een grote inspanning om dit een tijdje vol te houden. Het betekent dat ik me leeg maak van mezelf om me te laten vullen met de ander.

Deze video toont een onzelieveheerbeestje dat opvliegt, in ultra slow motion.

Wat deze beelden tonen vind ik eigenlijk bevragend.
Zien we wel echt waar we dag in dag uit naar kijken?
Positief uitgedrukt, hoe trager je kijkt, hoe meer je ziet.

Hoe de ignatiaanse spiritualiteit kan helpen om een goed gesprek te voeren, ook en in het bijzonder als het moeilijk loopt. Video van voordracht door Nikolaas Sintobin sj

Verrijzenis (4/5)

Die persoonlijk doorleefde doodservaring is op een ander vlak fundamenteel. Zij doet ons inzien dat wij het niet zijn die ons terug tot leven roepen. Het herleven wordt ons geschonken. "Vanavond nog ben je met Mij...", zei Jezus tot zijn medegekruisigde. Het wordt ons geschonken met die zekerheid : 'ik ben niet meer alleen om verder te sukkelen...' Hierin juist verschilt zij van de kick-ervaring. Deze grensoverschrijdende ervaring waaraan de postmoderne mens verslaaft geraakt, orchestreert hijzelf, om zichzelf het bewijs te geven dat hij niet ondergaat in de stroom van de gebeurtenissen. Het is een momentane bevestiging van het onverzekerde 'ik', een individuele en voor mezelf geldende identiteitsaffirmatie (zie L. Boeve, Onderbroken traditie, pp. 70-73).
Dat herleven wordt ons geschonken, zeiden we, en wel zo: het zal ontkiemen juist vanuit die plaats in ons hart waar wij ooit gekozen hebben voor de liefde,waar wij ruimte hebben gemaakt voor …

0p de vraag « Voelt u zich vandaag goed in de Kerk » gaf Karl Rahner sj het volgende antwoord:
“Ik ben niet in de Kerk om mij er meer of minder lekker te voelen. Maar wel omdat het in de Kerk is dat je de uitnodiging van Jezus te horen krijgt. Maar dit verandert niets aan het feit dat ik pieker over sommige concrete vormen van de Kerk en ook dat ik, indien nodig, in het publiek mijn kritische bedenkingen kenbaar maak.”

De westerse cultuur verkiest zelfverheerlijking boven bevrijdende zelfkennis. De nederigheid heeft het hard te verduren. Nederigheid betekent de waarheid aanvaarden dat wij slechts mensen zijn, en niet God. Nederige mensen zijn vrij van de illusie – en daar ook dankbaar voor - dat zij goden zijn. Ik kan mezelf wel inbeelden dat ik het centrum van het universum ben, maar ik ben het niet. En de kleine planeet waarop wij leven is evenmin het centrum van de cosmos. Het leven gaat ook niet over het opbouwen van MIJN koninkrijk, of over het vragen dat Mijn wil zou geschieden. Waarover gaat het leven dan wel?
Vermits ik het centrum van de wereld niet ben, hoef ik dus ook niet alleen maar om mezelf bezorgd te zijn. Ook moet ik mezelf niet te ernstig te nemen: anderen doen dat ook niet! Veeleer moet ik mij totaal openstellen voor de anderen. Nederig zijn betekent drie dingen: beseffen dat ik God en de anderen nodig heb; een eerlijke kennis van mijn talenten en mijn beperkingen; en de bereidheid…

Schijn bedriegt. Echt waar!

Even illustreren ...😜

Verrijzenis (3/5)

Om tot nieuw leven te komen moet men eerst groeien doorheen een rouwproces, een proces van aanvaarding en verwerking van het verlies, van de illusie, de eigenlijke doodservaring. Bepaalde affectieve banden die men had met wie of wat men verloren heeft (een persoon, een ideaal betreffende een of meer personen, een levensdroom, een zelfbeeld) moeten losgelaten worden, zodat men die persoon, dat ideaal, zichzelf, in een ander 'licht' kan zien, en er een ander soort relatie mee kan aangaan, een relatie opgebouwd vanuit de situatie waarin ik/wij nu sta(an).
De eerste personen aan wie Jezus verschijnt als de herlevende, de verder levende, de anders levende, zijn juist die mensen met wie Hij heel nauwe affectieve banden had (zijn moeder, sommige vrouwen) en die dus ook diep persoonlijk geraakt werden door dat verlies, en het elk op zijn/haar manier moesten verwerken. Maar Hij vraagt hen ook die banden los te laten ("hou me niet vast… ") en die op een andere…

Vandaag verschijnt onderstaand citaat op www.gewijderuimte.org

In onderstaand video-gesprek getuigt medebroeder en huisgenoot Matthias Kramm sj over wat jezuïet zijn voor hem betekent. Aangrijpend is zijn verhaal over de mystieke ervaring die aan de grondslag ligt van zijn roeping als jezuïet. Ook de heel persoonlijke inkijk die hij geeft in zijn gebedsleven.

Kritische bedenkingen bij de #Facebookdelete-hype naar aanleiding van het schandaal van Cambridge Analytica

Geen haar aan mijn hoofd dat ook maar even overwogen heeft om mijn Facebookaccount te sluiten. Hoe blind kan je zijn… Alles wat des mensen is, kan worden misbruikt en wordt ook effectief misbruikt. Dat geldt voor Facebook, film, humor, net zo goed als voor liefde en geloof. Dat is niet nieuw. Nieuw is wel dat, dankzij het Cambridge Analytica schandaal, nu voor het grote publiek duidelijk is geworden dat dit ook geldt voor die poeslieve sociale media.
Het kwaad is overal aan het werk. En het is uitzonderlijk vernuftig. Zijn overwinning wordt echter totaal als je het kind met het badwater gaat weggooien. Commerciële en politieke belangengroepen maken een oneigenlijk gebruik van je Facebook-data. Dus… je verlaat voorgoed Facebook. Een zekere naïviteit en kortzichtigheid lijken me niet vreemd te zijn aan deze redenering.
Wat geldt voor Facebook geldt namelijk, mutatis mutandis, ook v…